SavkONeal's Blog

 Mizah, diğer insanların komik olarak algılayıp güldükleri, eğlenceli uyarımları yaratıp algılamamıza yol açan zihinsel bir süreci ve insanlara duygusal bir cevap olarak neşe (mirth) hissettiren geniş, çok yönlü sosyal bir fenomendir. Mizahı, 3 temel psikolojik elemente ayırabiliriz: biliş, duygu ve davranış. Kişiler en başta bilişsel-algısal bir süreçle mizahı komik olarak algılarlar (biliş), ardından neşe duygusunu hissederler (duygu), ve son olarak sözlü-davranışsal olarak kahkahayı ifade ederler (davranış).   Mizah sosyal bir fenomendir. Mizahın dışavurumu olarak kahkaha (laughter) temelde kişinin eğlendiğinin, o sırada mizahi bir zihin yapısına (humorous mindset) sahip olduğunun (e.g., van Hooff, 1972) diğer insanlara gösterilmesidir. Eğer diğer insanlar olmasaydı muhtemelen kahkaha atmaya ihtiyaç duymayacaktık. Bu, yalnızken neden başkalarıyla olan duruma göre çok az kahkaha attığımızın da açıklamasıdır. Aslında yalnızken kahkaha attığımız durumlar da sosyal olan durumların takli

Hayatımız boyunca şu veya bu inanca sahip oluyor ve onları şu veya bu şekilde rasyonel bir zemine oturtmaya çalışıyoruz.  Muhtemelen verdiğimiz kararların büyük oranda rasyonel olması hepimizin arzu edeceği bir şeydir. Çoğumuz kararın yanlış olması yüksek ihtimal olduğu halde o kararı vermeyi arzulamadığımızı iddia ederiz. Peki kararlarımızı verirken ve karşıt fikirleri değerlendirirken yeterince rasyonel davranıyor muyuz? Öncelikle bahsettiğim kararların siyaset ve din gibi kısa vadede inancın doğru veya yanlış olmasının bireysel olarak kazanç sağlamadığı inançlarımız olduğunu belirteyim ve ardından diyebilirim ki cevap maalesef hayır. Bunun en temel sebebi aslında bizim belli konularda inançlara sahip olurken bilinçsiz bir şekilde o konudaki doğru inanca sahip olmaya değil bize kısa vadede en az zararı getireceğini düşündüğümüz inanca sahip olmaya çalışmamız. (1) Din ve siyaset konusunda başlangıçta sahip olduğumuz belli inançlar var. Bu inançların değişmesi durumunda hayat tarzımı

 Eş seçimi kopyalama (mate-choice copying), basitçe bireylerin karşı cinsten kişileri eş olarak seçerlerken başkalarının kararlarından yararlanmaları olarak tanımlanabilir. Eş seçimi kopyalama stratejisi araştırmaları başlangıçta insan olmayan hayvanlar üzerinde yapılmıştır. Onlarda, kadınların eşlerini seçerlerken eş seçimi kopyalama stratejisinden faydalandıkları gözlemlenmiştir. (Dugatkin and Godin 1992) (Grant and Green 1996) (Munger, Cruz et al. 2004) İnsanlarda evrimsel eş seçim araştırmaları büyük oranda eşlerin direkt fiziksel ve davranışsal özelliklerine dayanarak yaptığı seçimlere odaklanmıştır ve eş seçimi kopyalama stratejisi görece görmezden gelinmiştir. Yine de bu konuda elimizde güvenilir çalışmalar mevcuttur. 2003’te 97 kadının katıldığı erkeklerin evlilik yüzüğünün görünür olup kadınların değerlendirmelerinin istendiği bir çalışmada herhangi bir etki gözlenmemiştir. (Uller and Johansson 2003) 38 kadının katıldığı benzer bir araştırmada ise evli olan erkeklerin daha